ဘ၀၏ အဓိပါယ္ဟူသည္ အဘယ္နည္း။?
ေမးခြန္း: ဘ၀၏ အဓိပါယ္ဟူသည္ အဘယ္နည္း။?
အေျဖ: ဘ၀၏ အဓိပါယ္ဟူသည္ အဘယ္နည္း။ ဘ၀၏ရည္ရြယ္ခ်က္ ၿပီးျပည့္စုံျခင္း၊ ေက်နပ္ တင္းတိမ္မႈ တုိ႔ကုိ ကၽြႏု္ပ္သည္မည္သုိ႔ေတြရွိႏုိင္မည္နည္း။ ဘ၀အတြက္ေနာက္ဆုံးအေရးႀကီးေသာ အစိတ္အပုိင္းကုိၿပီးျပည့္စုံရန္ ကၽြႏု္ပ္သည္ ခြန္အားရွိပါသလား။ ထုိေၾကာင့္ ဤကဲ့သုိ႔ေသာ ေမးခြန္းမ်ဳိးကုိ လူမ်ားစြာတုိ႔က ဆင္ျခင္ေတြးေတာတတ္ၾကပါသည္။ သူတုိ႔ သည္ ၿပီးျပည့္စုံလုိေသာ အရာတုိ႔ကုိရယူေသာ္လည္း ကုန္လြန္ခဲ့ေသာအခ်ိန္ကာလကုိၾကည့္လွ်င္ ဘုရားသခင္ႏွင့္ ဆက္ႏြယ္မူကုိ အလြန္က်ဆင္းၿပီး၊ သူတုိ႔သည္လစ္ဟင္းမူကုိ ခံစားခဲ့ပါသည္။ ေဘ့စ္ေဘာကစားခန္းထဲတြင္ ေဆာ့ကစားေန ေသာသူအား ကစားရန္ပထမအစျပဳလာေသာအခါ မည္သည့္အရာကုိ အေတာင့္တဆုံးျဖစ္သနည္းဟု ေမးခဲ့သည္။ သူက “ထိပ္ဆုံးေရာက္ေသာအခါ မည္သည့္အရာတခုမွ်မရွိပါဟူေသာ တစုံတေယာက္ေျပာသည္စကားသံကုိသာ ၾကားခ်င္သည္” ဟု ျပန္ေျဖခဲ့သည္။ သူတုိ႔၏ ႀကိဳးပမ္းအားထုတ္မူေနာက္ကြယ္တြင္ အနတၱသက္သက္ရွိသည္ကုိ မ်ားစြာေသာပန္းတုိင္တုိ႔က အသိေပးထားပါသည္။
လူ႔အသိုင္း၀ုိင္းထဲတြင္ မ်ားစြာေသာသူတုိ႔က ရည္ရြယ္ခ်က္မ်ားစြာထားရွိ၍ ႀကိဳးပမ္းအားထုတ္တတ္ၾကပါသည္။ ထုိရည္ရြယ္ခ်က္မ်ားထဲတြင္ ဘ၀၏အဓိပါယ္ေတြ႕ရွိလိမ့္မည္ဟု ယူဆတတ္ၾကသည္။ ထုိႀကိဳးပမ္းအားထုတ္ထဲတြင္ စီးပြား ေရးေအာင္ျမင္ျခင္း၊ ခ်မ္းသာျခင္း၊ ေကာင္းမြန္ေသာ မိတ္သဟာရဖြဲ႕ျခင္း၊ ကာမဆက္ဆံျခင္း၊ ေဖ်ာ္ေျဖျခင္း ႏွင့္ တျခားသူ မ်ားအေပၚ ကုသုိလ္ျပဳျခင္းတုိ႔ပါ၀င္သည္။ လူေတြက သူတုိ႔၏ရည္ရြယ္ခ်က္ျဖစ္ေသာ ခ်မ္းသာျခင္း၊ မိတ္သဟာရဖြဲ႕ျခင္း၊ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းတုိ႔ကုိ ရရွိေသာ္လည္း သူတုိ႔စိတ္ထဲ၌ အနတၱသက္သက္ကုိ ခံစားခဲ့ရသည္။ အထဲ၌ ဘာမွ်မရွိသကဲ့သုိ႔ ခံစားခဲ့သည္။
ေဒသနာဆရာက သူေရးသားထားေသာ စာထဲတြင္သူ၏ခံစားခ်က္ကို ဤသုိ႔ေရးသားခဲ့ပါသည္။ “အနတၱသက္ သက္၊ အနတၱသက္သက္၊ ခပ္သိမ္းေသာအရာတုိ႔သည္ အနတၱသက္သက္ျဖစ္၏ ” (ေဒ၊ ၁း၂)။ ေဒသနာကုိ ေရးသားထား ေသာ ေရွလုမြန္မင္းႀကီးသည္ အတုိင္းမရွိခ်မ္းသာၾကြယ္၀သည္။ သူ႕အခ်ိန္၌ျဖစ္ေစ၊ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔၏အခ်ိန္၌ျဖစ္ေစ သူ႔ေလာက္ ပညာရွိေသာသူတေယာက္မွ်မရွိခဲ့ေပ။ မိန္းမအေယာက္တစ္ေထာင္ရွိသည္။ တျခားႏုိင္ငံမ်ား၏ တ၀န္တုိေနေသာ နန္းေတာ္ႏွင့္ ဥယ်ာဥ္မ်ားစြာလည္းရွိသည္။ ေကာင္းေသာအစားအေသာက္စားသုံးႏုိင္သည္။ ကျပေဖ်ာ္ေျဖမူေျမာက္မ်ားစြာရွိ သည္။ ထုိ႔အျပင္ သူလုိခ်င္သမွ်ေသာအရာတုိ႔ကုိ သူရရွိခဲ့သည္ဟု သူေျပာခဲ့ပါသည္။ “ေနေအာက္တြင္ရွိေသာ အသက္တာ” ၊ ခ်မ္းသာၾကြယ္၀စြာ ေနထုိင္ေသာဘ၀သည္ အနတၱသက္သက္ပင္ျဖစ္ပါသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ ခပ္သိမ္းေသာအရာတုိ႔သည္ အနတၱသက္သက္ ပင္ျဖစ္ပါသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆုိေသာ္ ယခုမ်က္ေမွာက္ကာလတြင္ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ လက္ေတြ႕ခံစားႏုိင္ေသာအရာ၏ ေနာက္ကြယ္ တြင္ တစုံတခုကိုခံစားႏုိင္ရန္ ဘုရားသခင္က ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ကုိ ဖန္ဆင္းခဲ့ေသာ ေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ ေရွာလုမြန္က ဘုရားသခင္ထံ ဤသုိ႔ေျပာခဲ့သည္။ “ခပ္သိမ္းေသာအရာတုိ႔ကုိ မိမိတုိ႔အခ်ိန္တန္မွ ေလ်ာက္ပတ္စြာဖန္ဆင္းေတာ္မူၿပီး . . .” (ေဒ၊ ၃း၁၁)။ ယခုဘ၀တြင္ ေတြ႕ၾကဳံခံစားႏုိင္ေသာအရာတုိ႔သည္ ျပည့္စုံေသာ အရာမဟုတ္ေၾကာင္းကုိ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ႏွလုံးသားက သိခဲ့သည္။
သမၼာက်မ္းစာ၏ ပထမစာအုပ္ျဖစ္ေသာ ကမၻာဦးက်မ္းထဲတြင္ ဘုရားသခင္က သူ၏ပုံသ႑ာန္ေတာ္ႏွင့္အညီ လူကုိဖန္ဆင္းခဲ့သည္ဟု ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ေတြ႕ရွိႏုိင္သည္ (က၊ ၁း၂၆)။ အဓိပါယ္သည္ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔သည္ တျခားေသာအရာတုိ႔ထက္ ဘုရားသခင္ႏွင့္တူညီျခင္းကုိ ဆုိလုိသည္။ လူသားမ်ားမက်ဆင္းမီႏွင့္ က်ိန္ျခင္းအမဂၤလာကုိ ဤေလာကေပၚသုိ႔ မေရာက္မီ ေအာက္တြင္ေဖာ္ျပထားေသာ အေျခအေနတို႔ကုိ ေတြ႔ရသည္။ (၁) လူသည္ အသုိင္းအ၀ုိင္းျဖင့္ေနရန္ ဘုရားသခင္က ဖန္ဆင္းခဲ့သည္ (က၊ ၂း ၁၈-၂၅)။ (၂) ဘုရားသခင္က လူကုိလုပ္ငန္းတာ၀န္ခန္႔အပ္ခဲ့သည္ (က၊ ၂း၁၅)။ (၃) ဘုရားသခင္သည္ လူတုိ႔ႏွင့္မိတ္သဟာရဖြဲ႕သည္ (က၊ ၃း၈)။ (၄) ေေလာကကုိ အုပ္စုိးရန္ ဘုရားသခင္က လူကုိအခြင့္ အာဏာေပးခဲ့သည္။ ထုိ႔အရာတုိ႔၏အေရးပါမူတုိ႔သည္အဘယ္နည္း။ ဤအရာမ်ားတခုစီတုိင္းကုိ မိမိအသက္တာ၌ အသုံးျပဳရန္ ဘုရားသခင္ အလုိေတာ္ရွိသည္။ သုိ႔ေသာ္ လူသားအားလုံးက်ဆုံးသြားခဲၿပီး ေလာကအေပၚက်ိန္ျခင္း သက္ေရာက္ခဲ့ၿပီးေနာက္ (က၊ ၃)၊ ဤအရာ မ်ားကုိ လုံး၀မေတြ႕ရေတာ့ေပ(အထူးသျဖင့္ ဘုရားသခင္ႏွင့္ မိတ္သဟာရ ဖြဲ႕ျခင္း)။
သမၼာက်မ္းစာ၏ ေနာက္ဆုံးစာအုပ္ျဖစ္ေသာ ဗ်ာဒိတ္က်မ္းထဲတြင္ ဘုရားသခင္က ယခုပစၥဳပၸန္္ကာလတြင္ရွိ ေသာ ေကာင္းကင္ႏွင့္ ေျမႀကီးကုိဖ်က္ဆီး၍ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔သိရွိခဲ့ၿပီးသည္အတုိင္း ေကာင္းကင္သစ္ႏွင့္ေျမႀကီးသစ္တုိ႔ကုိ ဖန္ ထာ၀ရကာလေနထုိင္ရန္အတြက္ ဖန္ဆင္းလိမ့္မည္ဟု ဖြင့္ျပထားပါသည္။ ထုိအခ်ိိန္တြင္ ကယ္တင္ျခင္းရၿပီးေသာ သူတုိ႔သည္ ဘုရားသခင္ႏွင့္လုံး၀ေပ်ာ္ေမြ႕ျခင္းျဖင့္ မိတ္သဟာရဖြဲ႕၍ မယုံၾကည္ေသာသူတုိ႔ကုိ တရားစီရင္ကာ မီးငရဲအုိင္ထဲ သုိ႔ ပစ္ခ်ရလိမ့္မည္ျဖစ္သည္ (ဗ်ာ၊ ၂၀း၁၁-၁၅)။ အျပစ္တရားအတြက္ က်ိန္ျခင္းသည္ ေပ်ာက္ကြယ္သြားၿပီး၊ အျပစ္တရား၊ ၀မ္းနည္းျခင္း၊ ဖ်ားနားျခင္း၊ ေသျခင္း၊ နာက်င္ျခင္း စေသာ မေကာင္းဆုိး၀ါးတုိ႔ကုိ လုံး၀ရွိေတာ့မည္မဟုတ္ေပ (ဗ်ာ၊ ၂၁း၄)။ ထုိ႔ေနာက္ ယုံၾကည္သူတုိ႔သည္ အရာခပ္သိမ္းကုိ္ ပုိင္သအုပ္စုိးရလိမ့္မည္။ ဘုရားသခင္သည္ ထုိသူတုိ႔ႏွင့္အတူ က်ိန္း၀ပ္၍ သူတုိ႔သည္လည္း ဘုရားသခင္၏သားသမီးမ်ားျဖစ္ရလိမ့္မည္ (ဗ်ာ၊ ၂၁း၇)။ ထုိအခ်ိန္တြင္ ဘုရားသခင္သည္ လူသားမ်ား ဖန္ဆင္းရျခင္း၏ ရည္ရြယ္ခ်က္ျဖစ္ေသာ သူႏွင့္အတူမိတ္သဟာရဖြဲ႕ျခင္းကုိ ျပန္လည္ရယူမည္ျဖစ္ပါသည္။ အျပစ္ရွိေသာ လူသားမ်ား၊ မိတ္သဟာရဖြဲ႕ျခင္းကုိ ျပန္လည္ရယူမည္ျဖစ္ပါသည္။ အျပစ္ရွိေသာလူသားမ်ား၊ မိတ္သဟာရ ဖြဲ႕ျခင္းကုိ ဖ်က္ဆီး ေသာ လူသားမ်ားျဖစ္ေသာ္လည္း ကယ္တင္ျခင္းခံရၿပီးေသာ သူတုိ႔သည္ ထာ၀ရကာလတြင္ ဘုရားသခင္ႏွင့္ လုံး၀ေပ်ာ္ေမြ႕ေသာ အသက္တာျဖင့္ မိတ္သဟာရဖြဲ႕ရလိမ့္မည္။ ယခုအသက္တာ၌ လုိခ်င္ေသာအရာဟူသ မွ်ရရွိၿပီး ဘုရားသခင္ႏွင့္ထာ၀ရကာလ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းသာမက (လု၊ ၂၃း၄၃) ဤေလာကတြင္ အသက္ရွင္ခ်ိန္၌ပင္ ေရာင့္ရဲေသာ အသက္တာ ႏွင့္ အဓိပါယ္ရွိေသာ အသက္တာရယူပုိင္ဆုိင္ရန္ လမ္းဖြင့္ေပးထားသည္။ ထာ၀ရေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းႏွင့္ “ဤေလာကတြင္ ေကာင္းကင္ ႏုိင္ငံကဲ့သုိ႔ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္း” မ်ဳိးကုိ မည့္သုိ႔ရရွိႏုိင္မည္နည္း။
သခင္ေယ႐ႈခရစ္ေတာ္အားျဖင့္ အဓိပါယ္ရွိေသာ အသက္တာကုိ ျပန္လည္ရရွိျခင္း
ယခုဘ၀ႏွင့္ ေနာင္တမလြန္ဘ၀တြင္ စစ္မွန္၍အဓိပါယ္ရွိေသာ အသက္တာရရွိႏုိင္ရန္ အာဒံႏွင့္ဧ၀ံအျပစ္ျပဳခဲ့ၿပီး ေနာက္ပုိင္းပ်က္ဆီးသြားခဲ့ေသာ ဘုရားသခင္ႏွင့္ မိတ္သဟာရဖြဲ႕ျခင္းကုိ ျပန္လည္ရယူရမည္ျဖစ္ပါသည္။ ယေန႔ထုိမိတ္သ ဟာရဖြဲ႕ျခင္းသည္ ဘုရားသခင္၏သားေတာ္ သခင္ေယ႐ႈခရစ္ေတာ္အားျဖင့္သာ ရရွိႏုိင္ပါသည္ (တ၊ ၄း၁၂၊ ေယာဟန္၊ ၁၄း၆၊ ေယာဟန္၊ ၁း၁၂)။ လူတေယာက္သည္ မိမိအျပစ္ေနာင္တရ၍ (အျပစ္ျပဳလုိေသာ စိတ္ေပ်ာက္ကြယ္သြား၍ သခင္ေယ႐ႈထံသုိ႔ ေျပာင္းလဲကား အသစ္ေသာ အသက္တာျဖင့္ အသက္ရွင္ရန္) သခင္ေယ႐ႈခရစ္ေတာ္ကုိ မိမိကယ္တင္ရွင္အျဖစ္ ယုံၾကည္ကုိးစား (ကယ္တင္ျခင္းအတြက္ ဘုရားသခင္၏စီမံခ်က္သည္ အဘယ္နည္းဟူေသာ ေမးခြန္းကုိၾကည့္လွ်င္ အေရးႀကီးေသာ အေၾကာင္းအရာ တုိ႔ကုိ ပုိ၍ေတြ႕ႏုိင္ပါသည္) ေသာ အခ်ိန္မွစ၍ ထာ၀ရအသက္ရရွိသည္။
သခင္ေယ႐ႈကုိ မိမိကယ္တင္ရွင္အျဖစ္ ရွာေဖြ႐ုံျဖင့္ ဘ၀၌စစ္မွန္ေသာ အဓိပါယ္မေတြ႕ႏုိင္ေပ။ (ခရစ္ေတာ္ကုိ ေလးစားျခင္းသာ)။ သုိ႔ေသာ္ ခရစ္ေတာ္၏တပည့္ေတာ္အျဖစ္ သူ၏ေျခရာသို႕လုိက္ေလွ်ာက္ရန္ လူတစ္ေယာက္သည္ အစျပဳေသာအခ်ိန္၊ ဆုုေတာင္းျခင္းအားျဖင့္ သူႏွင့္စကားေျပာေသာအခ်ိန္၊ သူ၏ပညတ္ေတာ္တုိ႔ကုိ လုိက္ေလ်ာျခင္းအားျဖင့္ သူႏွင့္အတူသြားလာရန္ဆုံးျဖတ္ေသာအခ်ိန္မွစ၍ စစ္မွန္ေသာဘ၀အဓိပါယ္ကုိေတြ႕ရွိႏုိင္ပါသည္။ မိတ္ေဆြသည္ မယုံၾကည္သူ တစ္ဦး (သုိ႔) ယုံၾကည္သူအသစ္ျဖစ္ခဲ့လွ်င္ ဤသုိ႔ေျပာဆိုႏုိင္ပါသည္။ “ထုိအရာကို ၀မ္းေျမာက္စရာ (သုိ႔) ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ အတြက္ လုိအပ္မူမ်ားျပည့္စုံစရာမဟုတ္ေပ”။ သုိ႔ေသာ္ စိတ္ရွည္သည္းခံ၍ ဆက္လက္ဖတ္ေစလုိပါသည္။ သခင္ေယ႐ႈက ဤသုိ႔ မိန္႔ေတာ္မူသည္။ “၀န္ေလး၍ ပင္ပန္းေသာသူအေပါင္းတုိ႔၊ ငါ့ထံသုိ႔ လာၾကေလာ့။ ငါသည္ ခ်မ္းသာေပးမည္။ ငါ့ ထမ္းပုိးကုိ တင္၍ ထမ္းၾကေလာ့။ ငါ့ထံ၌ နည္းခံၾကေလာ့။ ငါသည္ ႏူးညံ့သိမ္ေမြ႕ႏွိမ္ခ်ေသာ စိတ္သေဘာရွိ၏။ သင္တုိ႔ စိတ္ႏွလုံးသည္ သက္သာျခင္းကုိ ရၾကလိမ့္မည္။ အေၾကာင္းမူကား၊ ငါ့ထမ္းပုိးသည္ ထမ္းလြယ္၏။ ငါ့၀န္လည္းေပါ့၏” ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ (မႆဲ၊ ၁၁း၂၈-၃၀)။ “သုိ႔တုိ႔သည္ အသက္ႏွင့္ျပည့္စုံျခင္းငွါ ငါလာ၏” (ေယာဟန္၊ ၁၀း၁၀(ခ))။ “ထုိအခါ ေယရႈက၊ ငါ၌ဆည္းကပ္ လုိေသာသူျဖစ္လွ်င္ ကုိယ္ကုိကုိယ္ျငင္းပယ္ရမည္။ ကုိယ့္လက္၀ါးကား တုိင္ကုိထမ္း၍ ငါ့ေနာက္ကုိ လုိက္ရမည္။ အၾကင္သူသည္ မိမိအသက္ကုိ ကယ္ဆယ္ျခင္းငွါ အလုိရွိ၏။ ထုိသူသည္ အသက္ရႈံးလိမ့္မည္။ အၾကင္သူသည္ ငါ့ေၾကာင့္ အသက္ရႈံး၏။ ထုိသူ သည္ အသက္ကုိ ေတြ႕လိမ့္မည္” (မႆဲ၊ ၁၆း၂၄-၂၅)။ “ထာ၀ရဘုရား၌ ေမြ႕ေလ်ာ္ျခင္းရွိေလာ့။ သုိ႔ျပဳလွ်င္ စိတ္ႏွလုံးအလုိ ျပည့္စုံရေသာ အခြင့္ကုိ ေပးေတာ္မူမည္ (ဆာ၊ ၃၇း ၄)။ ဤက်မ္းပုိဒ္အားလုံးတုိ႔၏ ေဖာ္ျပလုိေသာ အရာသည္ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔သည္ ေရြးခ်ယ္ပုိင္ခြင့္ရွိသည္ ဟူ၍ျဖစ္သည္။ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔သည္ အနတၲသက္သက္ျဖစ္ေသာ ကုိယ္က်ိဳးအတြက္သာ ေရြးခ်ယ္ႏုိင္သည္။ (သုိ႔) ၾကြယ္၀ေသာ အသက္တာေပးေသာ၊ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔၏ ႏွလုံးသားေတာင့္တမႈကုိ ျဖည့္ဆည္းေပးႏုိင္ေသာ၊ ေက်နပ္ေရာင့္ရဲမႈကုိ ေပးေသာ ဘုရားသခင္ႏွင့္ သူ၏ အလုိေတာ္ကုိ စိတ္ႏွလုံးအၾကြင္းမဲ့ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ေရြးခ်ယ္ႏုိင္ပါသည္။ ဤကဲ့သုိ႔ျဖစ္ျခင္းသည္ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔၏ ဖန္ဆင္းရွင္က ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ကုိ ခ်စ္၍ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔အတြက္ အေကာင္းဆုံးေသာအရာကုိ အလုိေတာ္ရွိေသာေၾကာင့္ျဖစ္ သည္။ လြယ္ကူေသာ အသက္တာမ်ိဳးမဟုတ္ပဲ ၾကြယ္၀ေသာ အသက္တာမ်ိဳးျဖစ္ရန္လုိအပ္သည္။
မိတ္ေဆြသည္ စကားရည္လုပြဲတစ္ခုတြင္ ၿပိဳင္ပြဲ၀င္ရန္ဆုံးျဖတ္ထားခဲ့သည္ ဆုိပါစုိ႔။ မိတ္ေဆြသည္ ၿပိဳင္ပြဲခန္းမ ေဆာင္သုိ႔ ၀င္ဖုိ႔ေတာင္ ေငြေၾကးမတတ္ႏုိင္ခဲ့လွ်င္ (သုိ႔) မိတ္ေဆြသည္ ထုိခန္းမေဆာင္သုိ႔၀င္ရန္ ေငြေၾကးတခ်ိဳ႕ လုိအပ္ခဲ့လွ်င္ ၿပိဳင္ပြဲမ၀င္ႏုိင္ပဲ ျပန္လွည့္သြားမည္ျဖစ္ပါသည္။ ၄င္းသည္ ခရစ္ယာန္ အသက္တာႏွင့္ တူပါသည္။ ဘုရားသခင္၏ ႏုိင္ငံေတာ္ အတြက္ အလုပ္ႀကိဳးပမ္းစြာ လုပ္ကုိင္ျခင္းသည္ တနဂၤေႏြေန႔ေရာက္တုိင္း ခရစ္ယာန္ျဖစ္ျခင္းမ်ိဳးမဟုတ္ေပ။ ထုိကဲ့သုိ႔ေသာ သူတုိ႔ သည္ အဖုိးအခမေပးတတ္ေပ။ ဘုရားသခင္၏ ႏုိင္ငံေတာ္အတြက္ ၀န္တာစိတ္ထား၍ လုပ္ေဆာင္ေသာသူသည္ ထုိသူ၏ ဇာတိ အေသြးအသားေတာင့္တမႈတုိ႔ကုိ လုံး၀ပယ္ျဖတ္၍ ခရစ္ေတာ္၏ တပည့္ေတာ္အျဖစ္ စိတ္ႏွလုံးအၾကြင္းမဲ့လုိက္ေလွ်ာက္ျခင္း ပင္ ျဖစ္သည္။ သုိ႔မွသာ သူသည္ ဘုရားသခင္ေစခုိင္းေသာ အရာတုိ႔ကုိ လုပ္ေဆာင္ႏုိင္မည္ျဖစ္ပါသည္။ သူတုိ႔သည္ အဖုိးအခ ေပးခဲ့ေသာသူမ်ားျဖစ္ၾကသည္။ (ခရစ္ေတာ္ႏွင့္ သူ၏ အလုိေတာ္ လုပ္ေဆာင္ရန္ ဆက္ကပ္အပ္ႏွံေသာ သူမ်ားျဖစ္ၾကသည္။) သူတုိ႔သည္ ဇာတိပကတိစိတ္ကုိ ပေပ်ာက္ေစႏုိင္ေသာ သူမ်ားျဖစ္သည္။ ထုိသူတုိ႔သည္ မိမိကုိယ္ကုိျဖစ္ေစ၊ သူတုိ႔၏ လုပ္ေဆာင္ ဖက္မ်ားကုိျဖစ္ေစ၊ သူတုိ႔၏ ဖန္ဆင္းရွင္ကုိျဖစ္ေစ၊ ေနာင္တရျခင္းမရွိ ေတြ႕ဆုံခဲ့ေသာ သူမ်ားျဖစ္ၾကသည္။ မိတ္ေဆြသည္ အဖုိး အခ ေပးခဲ့ၿပီးၿပီေလာ? ေပးဆပ္ရန္ ဆႏၵရွိပါသလား? ေပးအပ္လွ်င္ မိတ္ေဆြသည္ ဘ၀အဓိပယ္ႏွင့္ ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြ႕သြားခဲ့ၿပီး၊ ေနာင္တငတ္ျခင္းရွိေတာ့မည္ မဟုတ္ေပ။
အေျဖ: ဘ၀၏ အဓိပါယ္ဟူသည္ အဘယ္နည္း။ ဘ၀၏ရည္ရြယ္ခ်က္ ၿပီးျပည့္စုံျခင္း၊ ေက်နပ္ တင္းတိမ္မႈ တုိ႔ကုိ ကၽြႏု္ပ္သည္မည္သုိ႔ေတြရွိႏုိင္မည္နည္း။ ဘ၀အတြက္ေနာက္ဆုံးအေရးႀကီးေသာ အစိတ္အပုိင္းကုိၿပီးျပည့္စုံရန္ ကၽြႏု္ပ္သည္ ခြန္အားရွိပါသလား။ ထုိေၾကာင့္ ဤကဲ့သုိ႔ေသာ ေမးခြန္းမ်ဳိးကုိ လူမ်ားစြာတုိ႔က ဆင္ျခင္ေတြးေတာတတ္ၾကပါသည္။ သူတုိ႔ သည္ ၿပီးျပည့္စုံလုိေသာ အရာတုိ႔ကုိရယူေသာ္လည္း ကုန္လြန္ခဲ့ေသာအခ်ိန္ကာလကုိၾကည့္လွ်င္ ဘုရားသခင္ႏွင့္ ဆက္ႏြယ္မူကုိ အလြန္က်ဆင္းၿပီး၊ သူတုိ႔သည္လစ္ဟင္းမူကုိ ခံစားခဲ့ပါသည္။ ေဘ့စ္ေဘာကစားခန္းထဲတြင္ ေဆာ့ကစားေန ေသာသူအား ကစားရန္ပထမအစျပဳလာေသာအခါ မည္သည့္အရာကုိ အေတာင့္တဆုံးျဖစ္သနည္းဟု ေမးခဲ့သည္။ သူက “ထိပ္ဆုံးေရာက္ေသာအခါ မည္သည့္အရာတခုမွ်မရွိပါဟူေသာ တစုံတေယာက္ေျပာသည္စကားသံကုိသာ ၾကားခ်င္သည္” ဟု ျပန္ေျဖခဲ့သည္။ သူတုိ႔၏ ႀကိဳးပမ္းအားထုတ္မူေနာက္ကြယ္တြင္ အနတၱသက္သက္ရွိသည္ကုိ မ်ားစြာေသာပန္းတုိင္တုိ႔က အသိေပးထားပါသည္။
လူ႔အသိုင္း၀ုိင္းထဲတြင္ မ်ားစြာေသာသူတုိ႔က ရည္ရြယ္ခ်က္မ်ားစြာထားရွိ၍ ႀကိဳးပမ္းအားထုတ္တတ္ၾကပါသည္။ ထုိရည္ရြယ္ခ်က္မ်ားထဲတြင္ ဘ၀၏အဓိပါယ္ေတြ႕ရွိလိမ့္မည္ဟု ယူဆတတ္ၾကသည္။ ထုိႀကိဳးပမ္းအားထုတ္ထဲတြင္ စီးပြား ေရးေအာင္ျမင္ျခင္း၊ ခ်မ္းသာျခင္း၊ ေကာင္းမြန္ေသာ မိတ္သဟာရဖြဲ႕ျခင္း၊ ကာမဆက္ဆံျခင္း၊ ေဖ်ာ္ေျဖျခင္း ႏွင့္ တျခားသူ မ်ားအေပၚ ကုသုိလ္ျပဳျခင္းတုိ႔ပါ၀င္သည္။ လူေတြက သူတုိ႔၏ရည္ရြယ္ခ်က္ျဖစ္ေသာ ခ်မ္းသာျခင္း၊ မိတ္သဟာရဖြဲ႕ျခင္း၊ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းတုိ႔ကုိ ရရွိေသာ္လည္း သူတုိ႔စိတ္ထဲ၌ အနတၱသက္သက္ကုိ ခံစားခဲ့ရသည္။ အထဲ၌ ဘာမွ်မရွိသကဲ့သုိ႔ ခံစားခဲ့သည္။
ေဒသနာဆရာက သူေရးသားထားေသာ စာထဲတြင္သူ၏ခံစားခ်က္ကို ဤသုိ႔ေရးသားခဲ့ပါသည္။ “အနတၱသက္ သက္၊ အနတၱသက္သက္၊ ခပ္သိမ္းေသာအရာတုိ႔သည္ အနတၱသက္သက္ျဖစ္၏ ” (ေဒ၊ ၁း၂)။ ေဒသနာကုိ ေရးသားထား ေသာ ေရွလုမြန္မင္းႀကီးသည္ အတုိင္းမရွိခ်မ္းသာၾကြယ္၀သည္။ သူ႕အခ်ိန္၌ျဖစ္ေစ၊ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔၏အခ်ိန္၌ျဖစ္ေစ သူ႔ေလာက္ ပညာရွိေသာသူတေယာက္မွ်မရွိခဲ့ေပ။ မိန္းမအေယာက္တစ္ေထာင္ရွိသည္။ တျခားႏုိင္ငံမ်ား၏ တ၀န္တုိေနေသာ နန္းေတာ္ႏွင့္ ဥယ်ာဥ္မ်ားစြာလည္းရွိသည္။ ေကာင္းေသာအစားအေသာက္စားသုံးႏုိင္သည္။ ကျပေဖ်ာ္ေျဖမူေျမာက္မ်ားစြာရွိ သည္။ ထုိ႔အျပင္ သူလုိခ်င္သမွ်ေသာအရာတုိ႔ကုိ သူရရွိခဲ့သည္ဟု သူေျပာခဲ့ပါသည္။ “ေနေအာက္တြင္ရွိေသာ အသက္တာ” ၊ ခ်မ္းသာၾကြယ္၀စြာ ေနထုိင္ေသာဘ၀သည္ အနတၱသက္သက္ပင္ျဖစ္ပါသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ ခပ္သိမ္းေသာအရာတုိ႔သည္ အနတၱသက္သက္ ပင္ျဖစ္ပါသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆုိေသာ္ ယခုမ်က္ေမွာက္ကာလတြင္ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ လက္ေတြ႕ခံစားႏုိင္ေသာအရာ၏ ေနာက္ကြယ္ တြင္ တစုံတခုကိုခံစားႏုိင္ရန္ ဘုရားသခင္က ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ကုိ ဖန္ဆင္းခဲ့ေသာ ေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ ေရွာလုမြန္က ဘုရားသခင္ထံ ဤသုိ႔ေျပာခဲ့သည္။ “ခပ္သိမ္းေသာအရာတုိ႔ကုိ မိမိတုိ႔အခ်ိန္တန္မွ ေလ်ာက္ပတ္စြာဖန္ဆင္းေတာ္မူၿပီး . . .” (ေဒ၊ ၃း၁၁)။ ယခုဘ၀တြင္ ေတြ႕ၾကဳံခံစားႏုိင္ေသာအရာတုိ႔သည္ ျပည့္စုံေသာ အရာမဟုတ္ေၾကာင္းကုိ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ႏွလုံးသားက သိခဲ့သည္။
သမၼာက်မ္းစာ၏ ပထမစာအုပ္ျဖစ္ေသာ ကမၻာဦးက်မ္းထဲတြင္ ဘုရားသခင္က သူ၏ပုံသ႑ာန္ေတာ္ႏွင့္အညီ လူကုိဖန္ဆင္းခဲ့သည္ဟု ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ေတြ႕ရွိႏုိင္သည္ (က၊ ၁း၂၆)။ အဓိပါယ္သည္ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔သည္ တျခားေသာအရာတုိ႔ထက္ ဘုရားသခင္ႏွင့္တူညီျခင္းကုိ ဆုိလုိသည္။ လူသားမ်ားမက်ဆင္းမီႏွင့္ က်ိန္ျခင္းအမဂၤလာကုိ ဤေလာကေပၚသုိ႔ မေရာက္မီ ေအာက္တြင္ေဖာ္ျပထားေသာ အေျခအေနတို႔ကုိ ေတြ႔ရသည္။ (၁) လူသည္ အသုိင္းအ၀ုိင္းျဖင့္ေနရန္ ဘုရားသခင္က ဖန္ဆင္းခဲ့သည္ (က၊ ၂း ၁၈-၂၅)။ (၂) ဘုရားသခင္က လူကုိလုပ္ငန္းတာ၀န္ခန္႔အပ္ခဲ့သည္ (က၊ ၂း၁၅)။ (၃) ဘုရားသခင္သည္ လူတုိ႔ႏွင့္မိတ္သဟာရဖြဲ႕သည္ (က၊ ၃း၈)။ (၄) ေေလာကကုိ အုပ္စုိးရန္ ဘုရားသခင္က လူကုိအခြင့္ အာဏာေပးခဲ့သည္။ ထုိ႔အရာတုိ႔၏အေရးပါမူတုိ႔သည္အဘယ္နည္း။ ဤအရာမ်ားတခုစီတုိင္းကုိ မိမိအသက္တာ၌ အသုံးျပဳရန္ ဘုရားသခင္ အလုိေတာ္ရွိသည္။ သုိ႔ေသာ္ လူသားအားလုံးက်ဆုံးသြားခဲၿပီး ေလာကအေပၚက်ိန္ျခင္း သက္ေရာက္ခဲ့ၿပီးေနာက္ (က၊ ၃)၊ ဤအရာ မ်ားကုိ လုံး၀မေတြ႕ရေတာ့ေပ(အထူးသျဖင့္ ဘုရားသခင္ႏွင့္ မိတ္သဟာရ ဖြဲ႕ျခင္း)။
သမၼာက်မ္းစာ၏ ေနာက္ဆုံးစာအုပ္ျဖစ္ေသာ ဗ်ာဒိတ္က်မ္းထဲတြင္ ဘုရားသခင္က ယခုပစၥဳပၸန္္ကာလတြင္ရွိ ေသာ ေကာင္းကင္ႏွင့္ ေျမႀကီးကုိဖ်က္ဆီး၍ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔သိရွိခဲ့ၿပီးသည္အတုိင္း ေကာင္းကင္သစ္ႏွင့္ေျမႀကီးသစ္တုိ႔ကုိ ဖန္ ထာ၀ရကာလေနထုိင္ရန္အတြက္ ဖန္ဆင္းလိမ့္မည္ဟု ဖြင့္ျပထားပါသည္။ ထုိအခ်ိိန္တြင္ ကယ္တင္ျခင္းရၿပီးေသာ သူတုိ႔သည္ ဘုရားသခင္ႏွင့္လုံး၀ေပ်ာ္ေမြ႕ျခင္းျဖင့္ မိတ္သဟာရဖြဲ႕၍ မယုံၾကည္ေသာသူတုိ႔ကုိ တရားစီရင္ကာ မီးငရဲအုိင္ထဲ သုိ႔ ပစ္ခ်ရလိမ့္မည္ျဖစ္သည္ (ဗ်ာ၊ ၂၀း၁၁-၁၅)။ အျပစ္တရားအတြက္ က်ိန္ျခင္းသည္ ေပ်ာက္ကြယ္သြားၿပီး၊ အျပစ္တရား၊ ၀မ္းနည္းျခင္း၊ ဖ်ားနားျခင္း၊ ေသျခင္း၊ နာက်င္ျခင္း စေသာ မေကာင္းဆုိး၀ါးတုိ႔ကုိ လုံး၀ရွိေတာ့မည္မဟုတ္ေပ (ဗ်ာ၊ ၂၁း၄)။ ထုိ႔ေနာက္ ယုံၾကည္သူတုိ႔သည္ အရာခပ္သိမ္းကုိ္ ပုိင္သအုပ္စုိးရလိမ့္မည္။ ဘုရားသခင္သည္ ထုိသူတုိ႔ႏွင့္အတူ က်ိန္း၀ပ္၍ သူတုိ႔သည္လည္း ဘုရားသခင္၏သားသမီးမ်ားျဖစ္ရလိမ့္မည္ (ဗ်ာ၊ ၂၁း၇)။ ထုိအခ်ိန္တြင္ ဘုရားသခင္သည္ လူသားမ်ား ဖန္ဆင္းရျခင္း၏ ရည္ရြယ္ခ်က္ျဖစ္ေသာ သူႏွင့္အတူမိတ္သဟာရဖြဲ႕ျခင္းကုိ ျပန္လည္ရယူမည္ျဖစ္ပါသည္။ အျပစ္ရွိေသာ လူသားမ်ား၊ မိတ္သဟာရဖြဲ႕ျခင္းကုိ ျပန္လည္ရယူမည္ျဖစ္ပါသည္။ အျပစ္ရွိေသာလူသားမ်ား၊ မိတ္သဟာရ ဖြဲ႕ျခင္းကုိ ဖ်က္ဆီး ေသာ လူသားမ်ားျဖစ္ေသာ္လည္း ကယ္တင္ျခင္းခံရၿပီးေသာ သူတုိ႔သည္ ထာ၀ရကာလတြင္ ဘုရားသခင္ႏွင့္ လုံး၀ေပ်ာ္ေမြ႕ေသာ အသက္တာျဖင့္ မိတ္သဟာရဖြဲ႕ရလိမ့္မည္။ ယခုအသက္တာ၌ လုိခ်င္ေသာအရာဟူသ မွ်ရရွိၿပီး ဘုရားသခင္ႏွင့္ထာ၀ရကာလ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းသာမက (လု၊ ၂၃း၄၃) ဤေလာကတြင္ အသက္ရွင္ခ်ိန္၌ပင္ ေရာင့္ရဲေသာ အသက္တာ ႏွင့္ အဓိပါယ္ရွိေသာ အသက္တာရယူပုိင္ဆုိင္ရန္ လမ္းဖြင့္ေပးထားသည္။ ထာ၀ရေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းႏွင့္ “ဤေလာကတြင္ ေကာင္းကင္ ႏုိင္ငံကဲ့သုိ႔ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္း” မ်ဳိးကုိ မည့္သုိ႔ရရွိႏုိင္မည္နည္း။
သခင္ေယ႐ႈခရစ္ေတာ္အားျဖင့္ အဓိပါယ္ရွိေသာ အသက္တာကုိ ျပန္လည္ရရွိျခင္း
ယခုဘ၀ႏွင့္ ေနာင္တမလြန္ဘ၀တြင္ စစ္မွန္၍အဓိပါယ္ရွိေသာ အသက္တာရရွိႏုိင္ရန္ အာဒံႏွင့္ဧ၀ံအျပစ္ျပဳခဲ့ၿပီး ေနာက္ပုိင္းပ်က္ဆီးသြားခဲ့ေသာ ဘုရားသခင္ႏွင့္ မိတ္သဟာရဖြဲ႕ျခင္းကုိ ျပန္လည္ရယူရမည္ျဖစ္ပါသည္။ ယေန႔ထုိမိတ္သ ဟာရဖြဲ႕ျခင္းသည္ ဘုရားသခင္၏သားေတာ္ သခင္ေယ႐ႈခရစ္ေတာ္အားျဖင့္သာ ရရွိႏုိင္ပါသည္ (တ၊ ၄း၁၂၊ ေယာဟန္၊ ၁၄း၆၊ ေယာဟန္၊ ၁း၁၂)။ လူတေယာက္သည္ မိမိအျပစ္ေနာင္တရ၍ (အျပစ္ျပဳလုိေသာ စိတ္ေပ်ာက္ကြယ္သြား၍ သခင္ေယ႐ႈထံသုိ႔ ေျပာင္းလဲကား အသစ္ေသာ အသက္တာျဖင့္ အသက္ရွင္ရန္) သခင္ေယ႐ႈခရစ္ေတာ္ကုိ မိမိကယ္တင္ရွင္အျဖစ္ ယုံၾကည္ကုိးစား (ကယ္တင္ျခင္းအတြက္ ဘုရားသခင္၏စီမံခ်က္သည္ အဘယ္နည္းဟူေသာ ေမးခြန္းကုိၾကည့္လွ်င္ အေရးႀကီးေသာ အေၾကာင္းအရာ တုိ႔ကုိ ပုိ၍ေတြ႕ႏုိင္ပါသည္) ေသာ အခ်ိန္မွစ၍ ထာ၀ရအသက္ရရွိသည္။
သခင္ေယ႐ႈကုိ မိမိကယ္တင္ရွင္အျဖစ္ ရွာေဖြ႐ုံျဖင့္ ဘ၀၌စစ္မွန္ေသာ အဓိပါယ္မေတြ႕ႏုိင္ေပ။ (ခရစ္ေတာ္ကုိ ေလးစားျခင္းသာ)။ သုိ႔ေသာ္ ခရစ္ေတာ္၏တပည့္ေတာ္အျဖစ္ သူ၏ေျခရာသို႕လုိက္ေလွ်ာက္ရန္ လူတစ္ေယာက္သည္ အစျပဳေသာအခ်ိန္၊ ဆုုေတာင္းျခင္းအားျဖင့္ သူႏွင့္စကားေျပာေသာအခ်ိန္၊ သူ၏ပညတ္ေတာ္တုိ႔ကုိ လုိက္ေလ်ာျခင္းအားျဖင့္ သူႏွင့္အတူသြားလာရန္ဆုံးျဖတ္ေသာအခ်ိန္မွစ၍ စစ္မွန္ေသာဘ၀အဓိပါယ္ကုိေတြ႕ရွိႏုိင္ပါသည္။ မိတ္ေဆြသည္ မယုံၾကည္သူ တစ္ဦး (သုိ႔) ယုံၾကည္သူအသစ္ျဖစ္ခဲ့လွ်င္ ဤသုိ႔ေျပာဆိုႏုိင္ပါသည္။ “ထုိအရာကို ၀မ္းေျမာက္စရာ (သုိ႔) ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ အတြက္ လုိအပ္မူမ်ားျပည့္စုံစရာမဟုတ္ေပ”။ သုိ႔ေသာ္ စိတ္ရွည္သည္းခံ၍ ဆက္လက္ဖတ္ေစလုိပါသည္။ သခင္ေယ႐ႈက ဤသုိ႔ မိန္႔ေတာ္မူသည္။ “၀န္ေလး၍ ပင္ပန္းေသာသူအေပါင္းတုိ႔၊ ငါ့ထံသုိ႔ လာၾကေလာ့။ ငါသည္ ခ်မ္းသာေပးမည္။ ငါ့ ထမ္းပုိးကုိ တင္၍ ထမ္းၾကေလာ့။ ငါ့ထံ၌ နည္းခံၾကေလာ့။ ငါသည္ ႏူးညံ့သိမ္ေမြ႕ႏွိမ္ခ်ေသာ စိတ္သေဘာရွိ၏။ သင္တုိ႔ စိတ္ႏွလုံးသည္ သက္သာျခင္းကုိ ရၾကလိမ့္မည္။ အေၾကာင္းမူကား၊ ငါ့ထမ္းပုိးသည္ ထမ္းလြယ္၏။ ငါ့၀န္လည္းေပါ့၏” ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ (မႆဲ၊ ၁၁း၂၈-၃၀)။ “သုိ႔တုိ႔သည္ အသက္ႏွင့္ျပည့္စုံျခင္းငွါ ငါလာ၏” (ေယာဟန္၊ ၁၀း၁၀(ခ))။ “ထုိအခါ ေယရႈက၊ ငါ၌ဆည္းကပ္ လုိေသာသူျဖစ္လွ်င္ ကုိယ္ကုိကုိယ္ျငင္းပယ္ရမည္။ ကုိယ့္လက္၀ါးကား တုိင္ကုိထမ္း၍ ငါ့ေနာက္ကုိ လုိက္ရမည္။ အၾကင္သူသည္ မိမိအသက္ကုိ ကယ္ဆယ္ျခင္းငွါ အလုိရွိ၏။ ထုိသူသည္ အသက္ရႈံးလိမ့္မည္။ အၾကင္သူသည္ ငါ့ေၾကာင့္ အသက္ရႈံး၏။ ထုိသူ သည္ အသက္ကုိ ေတြ႕လိမ့္မည္” (မႆဲ၊ ၁၆း၂၄-၂၅)။ “ထာ၀ရဘုရား၌ ေမြ႕ေလ်ာ္ျခင္းရွိေလာ့။ သုိ႔ျပဳလွ်င္ စိတ္ႏွလုံးအလုိ ျပည့္စုံရေသာ အခြင့္ကုိ ေပးေတာ္မူမည္ (ဆာ၊ ၃၇း ၄)။ ဤက်မ္းပုိဒ္အားလုံးတုိ႔၏ ေဖာ္ျပလုိေသာ အရာသည္ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔သည္ ေရြးခ်ယ္ပုိင္ခြင့္ရွိသည္ ဟူ၍ျဖစ္သည္။ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔သည္ အနတၲသက္သက္ျဖစ္ေသာ ကုိယ္က်ိဳးအတြက္သာ ေရြးခ်ယ္ႏုိင္သည္။ (သုိ႔) ၾကြယ္၀ေသာ အသက္တာေပးေသာ၊ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔၏ ႏွလုံးသားေတာင့္တမႈကုိ ျဖည့္ဆည္းေပးႏုိင္ေသာ၊ ေက်နပ္ေရာင့္ရဲမႈကုိ ေပးေသာ ဘုရားသခင္ႏွင့္ သူ၏ အလုိေတာ္ကုိ စိတ္ႏွလုံးအၾကြင္းမဲ့ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ေရြးခ်ယ္ႏုိင္ပါသည္။ ဤကဲ့သုိ႔ျဖစ္ျခင္းသည္ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔၏ ဖန္ဆင္းရွင္က ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ကုိ ခ်စ္၍ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔အတြက္ အေကာင္းဆုံးေသာအရာကုိ အလုိေတာ္ရွိေသာေၾကာင့္ျဖစ္ သည္။ လြယ္ကူေသာ အသက္တာမ်ိဳးမဟုတ္ပဲ ၾကြယ္၀ေသာ အသက္တာမ်ိဳးျဖစ္ရန္လုိအပ္သည္။
မိတ္ေဆြသည္ စကားရည္လုပြဲတစ္ခုတြင္ ၿပိဳင္ပြဲ၀င္ရန္ဆုံးျဖတ္ထားခဲ့သည္ ဆုိပါစုိ႔။ မိတ္ေဆြသည္ ၿပိဳင္ပြဲခန္းမ ေဆာင္သုိ႔ ၀င္ဖုိ႔ေတာင္ ေငြေၾကးမတတ္ႏုိင္ခဲ့လွ်င္ (သုိ႔) မိတ္ေဆြသည္ ထုိခန္းမေဆာင္သုိ႔၀င္ရန္ ေငြေၾကးတခ်ိဳ႕ လုိအပ္ခဲ့လွ်င္ ၿပိဳင္ပြဲမ၀င္ႏုိင္ပဲ ျပန္လွည့္သြားမည္ျဖစ္ပါသည္။ ၄င္းသည္ ခရစ္ယာန္ အသက္တာႏွင့္ တူပါသည္။ ဘုရားသခင္၏ ႏုိင္ငံေတာ္ အတြက္ အလုပ္ႀကိဳးပမ္းစြာ လုပ္ကုိင္ျခင္းသည္ တနဂၤေႏြေန႔ေရာက္တုိင္း ခရစ္ယာန္ျဖစ္ျခင္းမ်ိဳးမဟုတ္ေပ။ ထုိကဲ့သုိ႔ေသာ သူတုိ႔ သည္ အဖုိးအခမေပးတတ္ေပ။ ဘုရားသခင္၏ ႏုိင္ငံေတာ္အတြက္ ၀န္တာစိတ္ထား၍ လုပ္ေဆာင္ေသာသူသည္ ထုိသူ၏ ဇာတိ အေသြးအသားေတာင့္တမႈတုိ႔ကုိ လုံး၀ပယ္ျဖတ္၍ ခရစ္ေတာ္၏ တပည့္ေတာ္အျဖစ္ စိတ္ႏွလုံးအၾကြင္းမဲ့လုိက္ေလွ်ာက္ျခင္း ပင္ ျဖစ္သည္။ သုိ႔မွသာ သူသည္ ဘုရားသခင္ေစခုိင္းေသာ အရာတုိ႔ကုိ လုပ္ေဆာင္ႏုိင္မည္ျဖစ္ပါသည္။ သူတုိ႔သည္ အဖုိးအခ ေပးခဲ့ေသာသူမ်ားျဖစ္ၾကသည္။ (ခရစ္ေတာ္ႏွင့္ သူ၏ အလုိေတာ္ လုပ္ေဆာင္ရန္ ဆက္ကပ္အပ္ႏွံေသာ သူမ်ားျဖစ္ၾကသည္။) သူတုိ႔သည္ ဇာတိပကတိစိတ္ကုိ ပေပ်ာက္ေစႏုိင္ေသာ သူမ်ားျဖစ္သည္။ ထုိသူတုိ႔သည္ မိမိကုိယ္ကုိျဖစ္ေစ၊ သူတုိ႔၏ လုပ္ေဆာင္ ဖက္မ်ားကုိျဖစ္ေစ၊ သူတုိ႔၏ ဖန္ဆင္းရွင္ကုိျဖစ္ေစ၊ ေနာင္တရျခင္းမရွိ ေတြ႕ဆုံခဲ့ေသာ သူမ်ားျဖစ္ၾကသည္။ မိတ္ေဆြသည္ အဖုိး အခ ေပးခဲ့ၿပီးၿပီေလာ? ေပးဆပ္ရန္ ဆႏၵရွိပါသလား? ေပးအပ္လွ်င္ မိတ္ေဆြသည္ ဘ၀အဓိပယ္ႏွင့္ ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြ႕သြားခဲ့ၿပီး၊ ေနာင္တငတ္ျခင္းရွိေတာ့မည္ မဟုတ္ေပ။
ဘ၀၏ အဓိပါယ္ဟူသည္ အဘယ္နည္း။?
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น